De kerkelijke bijdragen van de individuele kerkleden zijn de belangrijkste inkomsten voor onze kerkelijke financiën. Deze kerkelijke inkomsten bestaan uit vaste vrijwillige (financiële)bijdragen van gemeenteleden en de collectes tijdens de eredienst. Deze inkomsten worden onder meer aangewend voor het kerkgebouw en de pastorie, het traktement van de dominee, kosten van diverse commissies etc. Daarnaast draagt de kerk, via omslagen, een vast bedrag per lid af aan diverse landelijke organisaties. De inkomsten van de diaconie bestaan uitsluitend uit giften en collecte opbrengsten, deze middelen worden gebruikt voor ondersteuning aan gemeenteleden en bijdragen aan goede doelen. Deze bijdragen blijven in deze handreiking buiten beschouwing.Bij het vaststellen van de hoogte van de VVB spelen verschillende zaken een rol.
Een aantal factoren is:
a) het aantal adressen van onze gemeente;
b) het aantal inkomens per adres: studenten hebben natuurlijk minder mogelijkheden dan werkenden, en die hebben weer minder mogelijkheden dan tweeverdieners;
c) het aantal leden per adres: (grote) gezinnen hebben meer en andere financiële zaken te regelen dan alleenstaanden;
d) de hoogte van de inkomens: een hoger inkomen biedt niet alleen meer mogelijkheden om te geven, maar het geeft (bij giften) ook een hoger belastingvoordeel dan een lager inkomen. Deze overwegingen zijn zuiver zakelijk. En als we het over giften en 'de dienst van de barmhartigheid' hebben (ondersteuning aan mensen in nood), dan spelen andere overwegingen ook een rol: onze God en Vader vraagt van ons offervaardigheid. Die offervaardigheid betreft niet in de eerste plaats de hoogte van de gift, maar de gesteldheid van het hart.

De vaststelling van onze VVB, onze collectebijdragen en andere giften, moet geen sluitpost zijn, waarbij we aan het eind van het jaar wel zullen zien wat er van onze inkomsten nog is overgebleven.

Veel kerken hebben daar als richtlijn 2% van het bruto jaarkomen voor opgesteld, waarbij uitgegaan wordt van het bruto (belastbaar) inkomen (eventueel van beide echtgenoten samen). Inwonende kinderen met een eigen inkomen worden geacht zélf VVB te betalen.

Een weloverwogen vaststelling van de hoogte van de VVB blijft lastig vanwege de individuele verschillen in omstandigheden. Toch willen we met deze richtlijn een richting geven.

De kerkrentmeesters